I.Pauza
Powszechnie za pierwszą fazę cyklu pracy serca, uznaje się pauzę. W tej fazie, całe serca pozostaje w rozkurczu. Jama serca powoli wypełniana jest przez krew płynącą z żył. Zastawki półksiężycowate, odpowiadające za jednokierunkowy obieg krwi zamykają się. Ciśnienie krwi w tej fazie jest niskie. Na jej końcu, powstają impulsy skurczowe we włóknach zatokowo-przedsionkowych które pobudzają oba przedsionki do skurczu.
- Skurcz przedsionków
Kurczące się przedsionki, wtłaczają krew do komór. Następnie zastawki półksiężycowate zamykają się a impulsy wytworzone w obu węzłach i pęczkach Hissa powodują skurcz komór.
III. Skurcz komór
Kurczące się ściany komór, powodują zwiększenie ciśnienia krwi. Zastawki przedsionkowo-komorowe zamykają się, co doprowadza do zwiększenia ciśnienia w komorach, które w tej fazie jest wyższe niż ciśnienie krwi w tętnicach. Z tego też powodu, otwierają się zastawki półksiężycowate i komory wtłaczają krew do tętnic. Następnie komory wiotczeją i ciśnienie krwi maleje. Gdy wartość ciśnienia w komorach będzie niższa niż ciśnienie krwi w tętnicach zamkną się zastawki półksiężycowate zamkną się.
Jest to ostatnia faza pracy serca, która nie trwa dłużej niż jedną sekundę. Po niej następuje powrót do fazy pierwszej.
Cykl pracy serca, jesteśmy w stanie ocenić na podstawie badania EKG. Najlepiej ukazuje on 3 stopniową pracę serca. Jest to zapis czynności bioelektrycznych serca, w postaci krzywych. Załamkami nazywamy krzywą EKG, która odpowiada w zmianie rozkładów ładunku elektrycznych. Tak więc, literą P ? oznaczony jest skurcz przedsionków. Litery Q, R i T oznaczają skurcz komór. A litera T rozkurcz komór. Następnie mamy do czynienia z ciszą elektryczną i ponowną pracą serca.